سلام

قویی کسید بال و پر آن سوی ابر ها

گم شد غریب و در بدر آن سوی ابر ها

من ماندم و سکوت وسیاهی ...

زمین سرد

او بود و آفتاب در آن سوی ابرها

فریاد می زدیم من و کوه، کوه ومن

آه ای خدا مرا ببر آن سوی ابرها

آه!  آه!  آه!...آه مگر میرسد خدا

این آه های شعله ور آن سوی ابر ها

من بال و پر ندارم و تو ای امیر خاک پیدا نمشوی مگر آن سوی ابرها

*تقدیم به مولای خوبیها*